AOT40 bossen
O3 Jaargemiddelde | NET60 | AOT60 | AOT40-vegetatie | AOT40-bossen
Alle data hieronder zijn het resultaat van de RIO-interpolatietechniek, een techniek waarbij de meetresultaten worden geïnterpoleerd op een grid met een resolutie van 4x4 km2. Lokaal kunnen de concentraties hoger of lager zijn.
De Europese Unie heeft ter bescherming van de vegetatie en bossen een overlastindicator gedefinieerd. De AOT40 (= Accumulated Ozone exposure over a Threshold of 40 ppb (=80 µg/m³)) voor bossen telt alle overschotten boven 80 µg/m³ op van alle uurwaarden tussen 8 u en 20 u MET (Midden Europese Tijd) in de periode april–september. Die indicator is bedoeld ter bescherming van de bossen. De AOT40 kwantificeert enkel de blootstelling aan ozon en dus niet de daadwerkelijke ozonopname van (en dus schade aan) de vegetatie.
Ruimtelijke trend
De grootste overlast voor bossen was net zoals voor de andere ozonindicatoren te vinden in de zuidelijke en oostelijke delen van het land, waar zich ook de meeste bosbestanden bevinden. Vooral in het gebied ten zuiden van de Samber- en Maasvallei wordt de zwaarste ozonoverlast opgetekend. 72 % van de Belgische bossen ondervond een overlast hoger dan de referentiewaarde van 20 000 (µg/m³).u, gemiddeld over 5 jaar. In quasi alle bosbestanden ligt de ozonoverlast boven het kritische UNECE-niveau van 10 000 (µg/m³).u.
Ruimtelijke spreiding van de ozonoverlast voor bossen (AOT40 voor bossen), 5-jaargemiddelde 2017-2021. 'Insufficient data' betekent dat de data niet voldoen aan de criteria uit richtlijn 2008/50/EG annex VII voor het aggregeren van de meetgegevens. Alles data werden berekend op basis van de RIO-interpolatietechniek.
